Sükûnet değeri,
 
a) sakin bir zihin geliştirmeyi gerektirir. Bunun için zihnimizi mümkün olduğunca hem içimizden gelenlerle hem de dışımızdan duyduklarımızla, gördüklerimizle dalgalandırmamalıyız.
 
Sessizlik, sadece konuşmaktan kaçınmak değildir. Sessizliğin anlamı bundan çok daha büyüktür ve insanın zihnini de kapsar. Unutmayalım ki, çok konuşmak, yersiz konuşmak zihin huzurunu bozar. Sükunet zihin huzuru ile sessizliğin birlikteliğinden oluşur.
 
İnsanda daima sakin, ılımlı düşünceler bulunmalıdır. Zihin ancak o zaman sükunet kazanır. Bu, başlangıçta zordur fakat bir kez üstesinden gelindiğinde de tüm sıkıntılarınız ile endişelerinizi alt eden bir 'zihin disiplini' elde edersiniz.
 
b) gerektiğinde susabilmenin, çok konuşmamanın önemini gösterir.
 
"Söz gümüşse, sükut altındır." ata sözünden de anlaşıldığı gibi gerektiğinde susmak, konuşmaktan daha iyidir. Konuşmayı kontrol altına almak gerekir; gereksiz yerlerde ve gereksiz şekilde konuşmak, çok konuşup gevezelik yapmak, dedikodu yapmak, hep başkalarından söz etmek yanlış davranışlardır. Yalnız, sınıfta olsun, evde olsun, öğretmen ya da anne-babamız bir şey sorduğunda, örneğin grup etkinliği sırasında da susmak yanlış olur. Nerede konuşacağınızı, nerede susacağınızı şimdiden öğrenmelisiniz ki, büyüyünce sükunet değerini uygulayabilesiniz.
 
Dil, Kalbin zırhıdır, insanın hayatını korur. Yüksek sesle konuşmak, uzun uzadıya konuşmak, öfkeyle ve nefretle dolup taşarak konuşmak: Bunların hepsi de insanın sağlığını etkiler. Daha az konuşmak, daha çok mutluluk demektir.
 
Sükut, yorulmadan yapılan ibadet, masrafsız takılan bir ziynet, hükümdarlığa muhtaç olmadan ele geçen bir devlet, duvara ihtiyaç duyulmadan yapılan kale, çalışmadan kazanılan zenginlik ve ayıpların kapatılmasıdır.
 
Üç hükümdardan biri der ki: (Bütün pişmanlıklarım söylediğim sözlerden oldu Söylemediğimden hiç pişman olmadım ) İkincisi der ki: (Söylemediğim sözlerin sahibiyim Fakat söylediğim sözlerin esiriyim ) Üçüncüsü ise şöyle der: (Bazı sözleri söylemeye gücüm yetti, fakat söylediğim sözleri geri almaya gücü yetmedi)